جراحی ترمیم پستان عملی است که شکل و ظاهر سینه را بعد از انجام جراحی ماستکتومی ( جراحی که در آن سینه را تخلیه می‌کنند) بازسازی می‌کند. نوعی از جراحی ترمیمی پستان، از ایمپلنت (پروتزی محتوی ژل سلیکونی و یا آب نمک) برای بازسازی شکل و ظاهر پستان استفاده می‌کند. انجام این جراحی با استفاده از پروتز، عملی پیچیده است که توسط جراح پستان انجام می‌شود.
پروسه‌ی ترمیم و بازسازی پستان را می‌توان از همان زمان انجام ماستکتومی یا تخلیه سینه شروع کرد (که به آن ترمیم فوری می‌گویند) و یا بعدها آن را انجام داد (که به آن ترمیم با تأخیر می‌گویند). برای ترمیم سینه فرد اغلب به دو جراحی و یا بیشتر نیاز دارد. همچنین پس از اولین جراحی که به منظور کشیدن پوست سینه برای آماده‌سازی آن جهت قرار دادن ایمپلنت در سینه انجام می‌شود، به مدت دو تا سه ماه فرد به چندین بار مراجعه نزد پزشک خود نیاز خواهد داشت.
جراحی ترمیمی پستان، شکل و حس طبیعی و واقعی سینه را بازسازی نمی‌کند. با این حال ظاهر سینه‌ی جدید فرد می‌تواند اندامی مشابه آنچه پیش از انجام تخلیه سینه داشته را به او بدهد.
آمادگیهای لازم پیش از جراحی ترمیمی پستان
پیش از تخلیه پستان، پزشک ممکن است از وی بخواهد توسط یک جراح پستان که در زمینه جراحی ترمیمی پستان پس از انجام عمل تخلیه سینه تجربه و تخصص دارد معاینه شده و از او در این رابطه مشورت بگیرد.
جراح گزینه‌هایی که فرد در انجام عمل ترمیمی پستان دارد و نیز مزایا و معایب ترمیم پستان با پروتز را برای وی شرح خواهد داد. پزشک ممکن است عکس‌هایی از زنانی که عمل‌های مختلفی برای ترمیم سینه انجام داده‌اند به بیمار نشان دهد. بدن بیمار، وضعیت سلامت جسمانی وی و درمان‌هایی که برای مداوای سرطان انجام داده عوامل و فاکتورهایی هستند که بر اینکه کدام روش ترمیمی بهترین نتیجه را به فرد خواهد داد، مؤثر هستند.
جراح اطلاعاتی را درباره‌ی نحوه و شرایط بیهوشی، محل انجام عمل و اینکه در ادامه به انجام چه کارها یا روش‌های درمانی دیگری نیاز خواهد بود، در اختیار فرد قرار خواهد داد.
همچنین جراح ممکن است در مورد نکات مثبت و منفی جراحی روی پستان دیگر فرد صحبت کند، حتی اگر سالم باشد، تا بیشتر با شکل و اندازه پستان ترمیم شده مطابقت داشته باشد. جراحی برای برداشتن پستان سالم (ماستکتومی پیشگیری کننده متقابل) می‌تواند خطر عوارض جراحی، مانند خونریزی و عفونت را دو برابر کند. همچنین، ممکن است رضایت کمتری از نتایج زیبایی پس از جراحی وجود داشته باشد.
فرد لازم است پیش از انجام جراحی دستورات پزشک خود برای آماده شدن جهت عمل جراحی به دقت دنبال کند. این دستورات ممکن است شامل باید و نبایدهایی در خورد و خوراک، تنظیم داروهای مصرفی فعلی فرد و سیگار نکشیدن او باشد.
مزایای جراحی ترمیم سینه
- شکل‌دهی به سینه
- افزایش اعتماد به نفس و رضایتمندی بیشتر فرد از ظاهر خود.
- عدم نیاز به استفاده از پروتزهای خارجی که در لباس فرد قرار می‌گیرند.
- متقارن سازی سینه‌ها برای داشتن جلوه و ظاهری طبیعی‌تر و زیباتر در زیر لباس
- جبران صدماتی که در اثر تخلیه سینه به بدن فرد وارد شده‌اند و دیدن آن‌ها یادآور بیماری و سختی‌های آن برای فرد است، البته تا حدی که امکان داشته باشد.
خطرات جراحی ترمیمی پستان
ترمیم سینه با استفاده از ایمپلنت می‌تواند عوارض زیر را به دنبال داشته باشد:
- عفونت
- خونریزی
- درد در قسمت سینه‌ها
- ترمیم و بهبود ضعیف فرد
- انقیاض و جمع شدگی پوست
- خطرات و عوارض ناشی از بیهوشی
- تغییرات در میزان حس پوست سینه سینه‌ها
- پارگی یا ترکیدگی ایمپلنت و یا کوچک شدن پروتزها
- سینه‌های متفاوت از هم (به لحاظ اندازه و یا ظاهر از نظر تقارن)
- افزایش احتمال اینکه فرد در آینده به جراحی تعویض و یا برداشتن پروتز نیاز داشته باشد.
- ایجاد احتمال ابتلا به نوع نادری از سرطان سیستم ایمنی به نام لنفوم سلول بزرگ آناپلاستیک (anaplastic large cell lymphoma (ALCL)) که با ایمپلنت‌های پستانی مرتبط است، اگرچه برای درک رابطه بین ALCL و ایمپلنت‌های پستان تحقیقات بیشتری لازم است (این مورد بسیار نادر می‌باشد).
برطرف کردن هر کدام از این عوارض ممکن است خود به انجام جراحی‌های بیشتر نیاز داشته باشد. اگر فرد پس از جراحی تخلیه پستان به انجام پرتودرمانی پوست و دیواره‌ی سینه (رادیوتراپی پس از جراحی تخلیه پستان) نیاز داشته باشد، در این صورت کاندیدای مناسب و ایده‌آلی برای انجام جراحی ترمیمی با پروتز سینه نخواهد بود. با داشتن ایمپلمنت سینه انتقال مؤثر پرتوهای رادیوتراپی مشکل‌تر خواهد شد و ممکن است نیاز به این باشد که پروتز تخلیه شود که این امر خود ریسک ایجاد عوارض بیشتری را خواهد داشت. پوست و بافت زیرین آن امکان دارد به دلیل انجام پرتودرمانی سفت، رنگ پریده و متورم شوند.
چه انتظاراتی می‌توانید از عمل خود داشته باشید
ترمیم پستان با قرار دادن ایمپلنت سینه شروع می‌شود، چه در زمان جراحی تخلیه سینه (بازسازی فوری) و چه در طی مراحل بعدی (تأخیر در بازسازی). بازسازی پستان اغلب به چندین عمل احتیاج دارد، حتی اگر فرد بازسازی فوری را انتخاب کند.
ایمپلنت‌های پستان
ایمپلنت یا پروتز سینه اجسامی گرد یا اشکی شکل از جنس سلیکون است که با آب نمک و یا ژل سلیکون پر شده‌اند. پیشتر استفاده از آن‌ها به دلیل برخی نگرانی‌ها محدود شده بود اما استفاده از پروتزهای ژل سلیکونی امروزه بی خطر تلقی می‌شود.
جراح پستان، پروتز سینه را در پشت و یا در قسمت جلوی ماهیچه‌ی سینه (ماهیچه‌ی پکتورال) قرار می‌دهد. ایمپلنت‌هایی که در قسمت جلویی سینه قرار می‌گیرند توسط بافت مخصوصی به نام acellular dermal matrix در جای خود ثابت نگه داشته می‌شوند. با گذشت زمان بدن فرد کلاژن را جایگزین این بافت می‌کند. برخی زنان قادر به قرار دادن ایمپلنت دائمی پستان در زمان انجام ماستکتومی (بازسازی مستقیم با ایمپلنت) هستند. با این حال، بسیاری از زنان پیش از قرار دادن ایمپلنت دائمی، به یک فرآیند دو مرحله‌ای با استفاده از متسع کننده‌ی بافت (Tissue expander) نیاز دارند.
متسع کننده‌ی بافت (Tissue expanders)
در این روش با کشش پوست، فضای مناسب برای قرار دادن ایمپلنت سینه را ایجاد می‌کند. هنگام جراحی تخلیه سینه، جراح یک متسع کننده بافت که شکلی مانند بادکنک دارد را در زیرپوست و در زیر یا روی عضله سینه فرد قرار می‌دهد. طی چند ماه، از طریق یک دریچه کوچک در زیر پوست، پزشک یا پرستاری با استفاده از یک سوزن سرم به درون این متسع‌کننده تزریق می‌کند و بالون را به صورت مرحله‌ای و تدریجی پر می‌کند.
این پروسه‌ی تدریجی به پوست اجازه می‌دهد تا به مرور کش بیاید. فرد هر یک یا دو هفته یکبار به پزشک خود مراجعه کرده و از طریق دریچه به متسع‌کننده‌ی داخل سینه‌ی او تزریق می‌شود. در طول این تزریق‌ها و با بزرگتر شدن متسع‌کننده، فرد ممکن است احساس ناراحتی و فشار را تجربه کند.
نوع جدیدی از از متسعکنندههای بافت سینه با استفاده از گاز کربن دی‌اکسید به کمک پزشکان می‌آیند. این متسع‌کننده تدریجی بافت سینه با استفاده از نوعی کنترل از راه دور، گاز کربن دی اکسید را به مرور از مخزن داخلی آزاد می‌کند و بالون متسع‌کننده را بزرگتر می‌کند. این روش در مقایسه با روشی که از تزریق آب نمک برای انبساط سینه استفاده می‌کند، می‌تواند میزان ناراحتی و فشاری که فرد تجربه می‌کند را کاهش دهد.
پس از آنکه پوست و بافت سینه به مقدار لازم بزرگ شد، جراح عمل جراحی دیگری را برای جایگزینی متسع کننده بافتی با پروتز دائم، انجام می‌دهد.
دوران نقاهت جراحی ترمیمی پستان
تا چند هفته پس از عمل فرد ممکن است احساس خستگی و درد داشته باشد. پزشک برای کنترل درد و ناراحتی داروهایی را تجویز خواهد کرد. برای برگشتن فرد به فعالیت‌های عادی و روزمره، چیزی در حدود ۶ هفته و یا بیشتر زمان لازم است. پزشک در رابطه با محدودیت‌هایی که فرد باید در فعالیت‌های خود رعایت کند توضیحات لازم را به او خواهد داد. محدودیت‌هایی از قبیل خودداری از بلند کردن اجسام سنگین و یا عدم انجام فعالیت‌های سنگین چیزهایی هستند که فرد باید رعایت کند. تعجب نکنید اگر به نظر می رسد که مدت زیادی زمان لازم است تا فرد پس از عمل، بهبود بیابد زیرا این امر کاملاْ طبیعی است و حتی ممکن است این پروسه‌ی بهبودی کامل، یک تا دو سال طول بکشد.
به طور کلی، فرد در طول سال با جراح خود در ارتباط خواهد بود که تا بهبودی کامل زیر نظر پزشک باشد. حتی در صورتی که فرد نگرانی‌ای در رابطه با شرایط خود داشته باشد می تواند فاصله بین جلسات معاینه را با هماهنگی پزشک کمتر کند.
ترمیم نوک پستان
ترمیم پستان ممکن است شامل ترمیم و بازسازی نوک پستان هم بشود. در صورت تمایل فرد، هاله نیز قابل بازسازی ست.
تشخیص زودهنگام سرطان پستان
تحت نظر بودن و انجام چکاب برای تشخیص زودهنگام سرطان در آینده می تواند کمک کننده باشد. اگر فرد تنها در یکی از سینه‌های خود جراحی ترمیمی انجام داده باشد، لازم است به طور منظم آزمایش ماموگرافی را برای سینه‌ی دیگر خود انجام دهد. در سینه‌هایی که جراحی ترمیم بر روی آن‌ها انجام شده نیازی به انجام ماموگرافی نیست.
فرد می‌تواند به طور مرتب سینه‌ها، پوست و قسمت‌های اطراف سینه‌ی ترمیم شده‌ی خود را بررسی کند. این امر می‌تواند به فرد کمک کند تا پس از جراحی، بافت سینه‌ی خود را به خوبی بشناسد و متوجه تغییرات آن شود و در صورت لزوم به پزشک مراجعه کند.
نکات پایانی
انتظارات و توقعات واقع‌بینانه از عمل خود داشته باشید. جراحی ترمیم سینه مزایای بسیاری دارد اما نمی‌تواند دقیقاْ ظاهر و حسی که پیش از تخلیه‌ی سینه داشتید به شما بدهد.
منبع:
https://www.mayoclinic.org/tests-procedures/breast-reconstruction-implants/about/pac-20384934
