اگر خانمی ماستکتومی کرده باشد، ممکن است به دلیل بهبود ظاهر سینه های خود هنگام لباس پوشیدن تصمیم به انجام پروتز سینه بگیرد. پروتز سینه به منظور زیباسازی استایل یک خانم گزینه مناسبی خواهد بود.
پروتز سینه چیست؟
پروتز سینه فرم مصنوعی سینه است که جایگزین شکل تمام یا بخشی از سینه برداشته شده می شود و در کاپ سوتین قرار می گیرد. بیشتر پروتزهای سینه از ژل سیلیکونی نرم که در یک لایه نازک محصور شده ساخته می شوند. آنها به گونه ای ساخته شده اند که شبیه شکل طبیعی سینه یک زن یا بخشی از سینه می باشند. سطح بیرونی پروتز نرم و صاف به نظر می رسد و ممکن است دارای طرح کلی نوک پستان باشد.
بسیاری از زنانی که به دلیل سرطان سینه جراحی کرده اند، از پروتز سینه استفاده می کنند. با این حال، ممکن است برای خانم‌هایی که سینه‌هایشان به طور طبیعی از نظر اندازه یا شکل با یکدیگر متفاوت است، مفید باشد. برای برخی از زنان، استفاده از پروتز ممکن است یک انتخاب موقت باشد. سایر زنان ممکن است ترجیح دهند (یا نتوانند) ترمیم سینه را انجام دهند و استفاده از پروتز موقت را انتخاب طولانی مدت موثر و مناسبی بدانند.
چه نوع پروتزهای اکسترنال سینه موجود است؟
پروتز موقت سینه که با مواد نرم و کرکی پر شده است و می توان از آن در زمانی که جای زخم ناشی از جراحی سرطان سینه در حال بهبود است استفاده کرد. اغلب توسط زنانی که منتظر پروتز دائمی هستند استفاده می شود. پروتز دائمی یک قالب سیلیکونی است که شبیه شکل و وزن سینه اصلی شماست. برای بازیابی فرم در سوتین شما قرار می گیرد و به حفظ تعادل و تراز ستون فقرات کمک می کند. همچنین پروتزهای مخصوص لباس شنا وجود دارد.
آنچه در روند انجام پروتز سینه اتفاق می افتد
ذکر این نکته حائز اهمیت است که هنگام ویزیت، برای انجام پروتز سینه خود از یک سوتین مناسب استفاده کنید تا متخصص مربوطه بتواند ببیند پروتز چگونه در سوتین شما قرار می گیرد. ضمنا پوشیدن یک تاپ ساده و رنگ روشن مفید است. این کار انتخاب پروتزی که فرم خوبی به سینه شما می دهد آسان تر می کند. یک آینه بزرگ و نور خوب لازم است تا بتوانید خودتان ببینید که پروتز در سوتین و لباسی که روی آن قرار دارد چگونه قرار گرفته است. پروتز شما باید احساس راحتی داشته باشد، فرم خوبی به اندام شما بدهد و با رنگ پوست شما مطابقت داشته باشد.
چگونه باید از پروتز سینه خود مراقبت کرد؟
پزشک شما اطلاعاتی در ارتباط با مراقبت از پروتز ها به شما خواهد داد. اگر به توصیه های پزشک برای مراقبت از پروتز خود عمل کنید، انتظار می رود که چندین سال دوام بیاورد. به طور کلی، شما باید مانند پوست خود از پروتز سینه سیلیکونی مراقبت کنید. هر روز آن را با آب گرم و صابون بشویید و با حوله خشک کنید. اگر پروتز چسب دار دارید ممکن است محصولات خاصی وجود داشته باشد که برای تمیز نگه داشتن پروتز باید از آنها استفاده کرد.
هنگامی که از پروتز خود استفاده نمی کنید، آن را داخل جعبه ای که داخل آن قرار گرفته است، نگهداری کنید. مراقب باشید که پروتز با اشیاء نوک تیز مانند حلقه یا سنجاق صدمه نبیند، زیرا ممکن است باعث نشت سیلیکون شود. اگر پروتز دچار آسیب دیدگی شد، معمولاً می توان پارگی را به طور موقت با یک چسب ببندید.
عوارض پروتز سینه
پروتز سینه سبب بروز سرطان سینه نمی‌شود، از عوارض نادر پروتزهای سینه، ابتلا به سرطان‌های خاصی است که از بافت پستان منشاء نمی‌گیرند. امکان بروز چنین سرطان‌هایی در پی پروتزگذاری یک در ۱۰۰هزار است و بنابراین پروتز موجب سرطان سینه نمی‌شود. از مهم‌ترین عوارض پروتز سینه، عفونت است. پروتز سینه نیز مانند دیگر پروتزها که در زانو یا جاهای دیگر بدن به کار می‌رود، یک جسم خارجی است و شانس ایجاد عفونت را افزایش می دهد. گاهی عفونت‌ها به قدری شدید است که قادر به حفظ پروتز در بدن فرد نیستیم و باید آن را خارج کنیم.
پارگی پروتز از دیگر عواملی ست که موجب ایجاد عوارض در فرد می‌شود، گاهی اوقات ممکن است کپسول اطراف پروتز که مانند غلافی دور پروتز است، دچار پارگی شود. در اثر این پارگی‌ها ممکن است ژل یا سلیکون موجود در پروتز به بافت سینه یا غدد لنفاوی نفوذ کند و مشکلات جدی را برای فرد به وجود آورد. پارگی به جنس پروتز و مدت زمانی که در بدن است، بستگی دارد. مدت زمان استاندارد تعویض پروتز نیز هر ۱۰ سال یک بار است. بنابراین اگر مدت زمان بیشتری در بدن باقی بماند، امکان پارگی خود به خودی آن وجود دارد؛ ضمن اینکه پروتزهای نسل قدیم بیشتر مستعد پارگی خودبخودی هستند.
عوارض پارگی با پروتزهای جدید که از جنس سلیکون هستند، به دلیل قوام بهتر، کمتر است ولی امکان بروز در آنها نیز وجود دارد، گاهی هم ممکن است پارگی داخل کپسول خود پروتز رخ دهد و هیچگونه ترشحی به بافت سینه یا غدد لنفاوی نداشته باشد و در این موارد پارگی در ام‌ارآی یا سونوگرافی تشخیص داده می‌شود. در این صورت اگر بیمار علامتی مانند درد، عفونت یا التهاب نداشته باشد فقط بیمار را تحت نظر گرفته می شود.
